ΒΑΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΠΙΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ

ΤΩΝ ΟΡΕΙΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΞΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥΣ

ΜΕ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΟΡΕΙΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

 

ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Ορεινά Δημοτικά και Κοινοτικά Διαμερίσματα

 

Δήμος Σελλών - Δ.Δ. Λίππας

 

Υψόμετρο:

840 μ.

Πηγή : http://www.dimos-sellon.gr/

 

 

Πληθυσμός:

79 κάτοικοι (43 η Λίππα, 13 η Ανάληψη, 23 η Κάτω Λίππα)

Πηγή : Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμοι Κάτοικοι - Απογραφή 2001

 

 

Απόσταση από μεγάλο αστικό κέντρο:

50 χλμ. από Ιωάννινα και 12 χλμ. από την έδρα του Δήμου (Δ.Δ. Μπαουσιών)

Πηγές : http://ee.admin.uoi.gr/km.htm , http://www.dimos-sellon.gr/

 

 

Ιστορικά στοιχεία:

Η χρονολογία, κατά την οποία χτίστηκε το χωριό δεν είναι γνωστή, αλλά τοποθετείται ανάμεσα στον 16ο και 17ο αιώνα με την κάθοδο και την εγκατάσταση των Σουλιωτών στην περιοχή. Πήρε την ονομασία της από την κοινή ονομασία του δέντρου Φιλύρα-Φλαμουριά ή (κοινά Τίλια), ενός καλλωπιστικού δέντρου που ευδοκιμούσε τα παλιά χρόνια στην περιοχή. Στα Ελληνικά δάση φυτρώνει μεμονωμένα και τα άνθη της έχουν ευχάριστη μυρωδιά και χρησιμοποιούνται για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Την ονομασία Λίππα την συναντάμε και σε χωριό έξω από την Πρεμετή της Βορείου Ηπείρου καθώς και σε μια πόλη των Φιλιππίνων, που επίσης ονομάζεται Λίππα.

Πηγή :

http://www.in.gr/Reviews/imagegallery.asp?lngReviewID=1668&lngChapterID=30118&lngItemID=30119

Ανήκει γεωγραφικά στην περιοχή Λάκκας Σουλίου. Περισσότερα ιστορικά στοιχεία για την ευρύτερη περιοχή: http://6dim-ioann.ioa.sch.gr/nomos_perioxes.htm#souli , http://www.dimos-sellon.gr/ ,

http://www.lippavillage.com/

 

 

Ιστορικά μνημεία - μουσεία:

Αρχαίο Κάστρο.

Πηγή : http://www.dimos-sellon.gr/

 

 

Αξιόλογες εκκλησίες - Ι. Μονές:

Ιερός Ναός Παντοκράτορα.

Πηγή : http://www.dimos-sellon.gr/

 

 

Πολιτιστικές εκδηλώσεις - Πανηγύρια:

Μεταμόρφωση Σωτήρα  - 6 Αυγούστου

Αποκριάτικες εκδηλώσεις

Λαζάρου, αναβίωση εθίμων

Πηγή : http://cultureportalweb.uoi.gr/

 

 

Ήθη - Έθιμα - Παραδόσεις:

 

 

 

Γαστρονομία - Τοπικές Γεύσεις:

 

 

 

Τοπικά Προϊόντα:

 

 

 

Παραδοσιακά επαγγέλματα:

Κύρια παραγωγική δραστηριότητα των κατοίκων η γεωργοκτηνοτροφία

Πηγή : http://6dim-ioann.ioa.sch.gr/nomos_perioxes.htm#souli

 

 

Παραδοσιακός οικισμός:

Όχι

Πηγή : http://estia.minenv.gr/EXEC

 

 

Παραδοσιακή αρχιτεκτονική:

Η δομή των οικισμών βασίζεται στη συνοικία που συγκεντρώνει το σύνολο των εγκαταστάσεων μιας διευρυμένης οικογένειας ή “φάρας”. Μερικές τέτοιες συνοικίες οργανώνονται γύρω από ένα κέντρο που μπορεί να είναι μια εκκλησία, μια πλατεία ή ακόμα και η οικία μιας ισχυρής οικογένειας.

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του οικιστικού συστήματος είναι ο συνδυασμός των πολλών οχυρώσεων, τα μοναστήρια και τα πυργόσπιτα σε ένα ολοκληρωμένο σύνολο. Η θέση της περιοχής μεταξύ Ιωαννίνων και Σουλίου υπήρξε ο κύριος λόγος της αστάθειας που επικρατούσε στην περιοχή όσο και στον τρόπο ζωής.

Πηγή : http://6dim-ioann.ioa.sch.gr/nomos_perioxes.htm#souli

 

Η Αρχιτεκτονική της Ηπείρου

Φωτογραφίες παραδοσιακών κτισμάτων

Ηπειρώτικα Γεφύρια

Ηπειρώτες Μάστοροι

Λαϊκή Ζωγραφική

Οι περιβαλλοντικές παράμετροι στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική

Γλωσσάρι παραδοσιακής αρχιτεκτονικής

 

 

Διατηρητέα κτίρια:

Το παλαιό δημοτικό σχολείο είναι χαρακτηρισμένο ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. (ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/4152/3055/10-1-2000 - ΦΕΚ 114/Β/7-2-2000)

Πηγή: http://listedmonuments.culture.gr/fek.php?ID_FEKYA=9825&v17=

 

 

Ντοπιολαλιά - Γλωσσικά ιδιώματα:

 

 

 

Βουνά:

Το χωριό βρίσκεται μεταξύ των οροσειρών Τόμαρου (Ολύτσικας 1974 μ.) και Σουλίου

Πηγή :

http://www.in.gr/Reviews/imagegallery.asp?lngReviewID=1668&lngChapterID=30118&lngItemID=30119

 

 

Επιφανειακά - Υπόγεια Νερά :

Αλπικές Λίμνες - Βάραθρα - Κολυμπήθρες

Χάρτης - Υδατικά Διαμερίσματα Ηπείρου, Υδατικοί πόροι, Ζήτηση νερού

Πηγή: Υπουργείο Ανάπτυξης - Δ/νση Υδατικού Δυναμικού (www.axiosbios.gr)

 

 

Υπέδαφος:

Γενικά Γεωλογικά Στοιχεία
 

H ευρύτερη περιοχή του χωριού γεωλογικά εντάσσεται στην Κεντρική Ιόνια Ζώνη και αποτελεί τμήμα του σύγκλινου Βοτσαρά, (προφανώς αντί της σωστής προφοράς - σύγκλινο του Μπότσαρη). Η περιοχή δομείται από τους από τους παρακάτω σχηματισμούς, (από παλαιότερους προς τους νεώτερους):

  • Ασβεστόλιθοι Παντοκράτορα και Σινιών. Η ονομασία δόθηκε από το Γερμανό γεωλόγο C. RENZ. Ο σχηματισμός δομεί το κεντρικό τμήμα της Ολύτσικας, (περίπου από την υψομετρική γραμμή 1400 έως και την κορυφή). Αφορά αφενός τους ασβεστόλιθους του Παντοκράτορα, που αποτελούν το στρωματογραφικό υπόβαθρο της Ιόνιας Ζώνης στο χώρο της Λάκκας Σούλι, ηλικίας Ανώτερο Τριαδικό - Κατώτερο Ιουρασικό (230 έως 185 εκ. ετών περίπου) κι αφετέρου για τους ασβεστόλιθους των Σινιών ηλικίας Μέσο Ιουρασικό, (Δογγέριο 185 - 160 εκ. ετών),
    Ασβεστόλιθοι του Παντοκράτορα: Πρόκειται κυρίως για άστρωτους νηριτικούς δηλαδή αβαθούς θάλασσας ασβεστόλιθους και μερικώς δολομιτιωμένους. Βρέθηκαν φύκια, κοράλλια και άλλα απολιθώματα αβαθούς θάλασσας όπως και βραχιονόποδα.
    Ασβεστόλιθοι Σινιών: Πρόκειται για καλά στρωμένους ασβεστόλιθους με πυριτόλιθους, (στουρνάρια), Σε γενικές γραμμές δεν εντοπίζονται απολιθώματα και αποτελούν μεταβατικά ιζήματα μεταξύ βαθιάς και ρηχής θάλασσας. Οι προαναφερόμενοι ασβεστόλιθοι καταλαμβάνουν επίσης, το μεγαλύτερο τμήμα του βουνού των Δερβιζιάνων έως και στο διάσελο του Άϊ Λια.
  • Ασβεστόλιθοι Βιγλών. Στη συνέχεια ακολουθούν οι ασβεστόλιθοι Βίγλας ηλικίας Τιθώνιο έως Κατώτερο Σενώνιο, (Ανώτερο Ιουρασικό - Κατώτερο Κρητιδικό - 150 έως 85 εκ. έτη). Πρόκειται για λεπτοπλακώδεις πελαγικούς ασβεστόλιθους, δηλαδή βαθιάς θάλασσας, με ενστρώσεις και βολβούς πυριτόλιθων γκρίζου χρώματος και μερικές φορές ερυθρωπού. Οι ασβεστόλιθοι Βίγλας χαρακτηρίζονται από απολιθώματα ακτινόζωων με χαρακτηριστικό είδος την Calpionella alpina αλλά και ριζόποδων με χαρακτηριστικά είδη Globotruncana. Τους ασβεστόλιθους της Βίγλας μπορούμε να τους παρατηρήσουμε στο δρόμο από το διάσελο του Άϊ Λια προς την κορυφή της Ολύτσικας και σε υψόμετρο από 1100 έως 1400 περίπου. Όπως επίσης και στα υψηλότερα σημεία της ευρύτερης περιοχής του Πεντόλακου. Ο προαναφερόμενος σχηματισμός, δομεί στο μεγαλύτερο τμήμα τους και τα Όρη Σουλίου. Οι ασβεστόλιθοι Βίγλας συνεχίζονται και στο Ανώτερο Σενώνιο, (85 -74 εκ.έτη), ως λατυποπαγείς με θραύσματα Ρουδιστών και τεμάχια ασβεστόλίθων με Orbitolina. Ο τελευταίος σχηματισμός μπορεί να παρατηρηθεί στο κλασικό μονοπάτι προς Ολύτσικα από Λίππα, μετά τη Θέση Φτελιά προς τη κορυφή και σε υψόμετρο περίπου 1400 έως 1600.
  • Ηωκαινικοί Ασβεστόλιθοι της Ιουνίου Ζώνης: Πάνω στον προηγούμενο ορίζοντα αναπτύσσονται σε συμφωνία οι ασβεστόλιθοι του Παλαιόκαινου (65 εκ. έτη) - Ανώτερου Ηώκαινου (Πριαμπόνιον 35 εκ. έτη), Πρόκειται για λευκούς έως ιώδεις λεπτοπλακώδεις πελαγικούς ασβεστόλιθους τους οποίους παρατηρούμε τόσο στις στροφές του Άϊ Λια, στην Όντρα αλλά και στο δρόμο από Θεσπρωτικό έως στον Άσσο. Με τον ίδιο σχηματισμό δομούνται και οι πρόποδες της Οροσειράς Σουλίου.
  • Φλύσχης Αδιαίρετος: Ο φλύσχης δομεί το μεγαλύτερο μέρος της Λάκκας Σούλι. Πρόκειται για εναλλαγές ψαμμιτών και αργιλικών στρωμάτων ολιγοκαινικής ηλικίας (36 -23 εκ. έτη), Σαφή εικόνα, τι είναι ο αδιαίρετος φλύσχης, αποκτά κανείς όταν διασχίζει τις στροφές των Δερβιζιάνων, Ζαραβίνας και Σμυρτιάς.
  • Ανώτερος Φλύσχης:Στη συνέχεια του προηγούμενου φλύσχη ακολουθεί ο Ανώτερος φλύσχης, του οποίου η ανάπτυξη είναι σχετικά περιορισμένη. Αναπτύσσεται κυρίως στην περιοχή της Ελάφου, Βάρδας και Άνω Σμυρτιάς, Άρδοσης, Μουκοβίνας, Χουχλαστής και Αγία Μαρίνα. Ο Ανώτερος φλύσχης είναι Ακουϊτάνιας ηλικίας, (23 -21 εκ. έτη). Το Πάχος του φλύσχη στο σύγκλινο του Βοτσαρά ανέρχεται περίπου στα 1200 μέτρα αλλά σε ορισμένες θέσεις δεν υπερβαίνει τα 400 μέτρα.
  • Βουρδιγάλιο: Κατά το Βουρδιγάλιο, (22 έως 17 εκ. έτη), στην Κεντρική Ιόνια Ζώνη, έλαβε χώρα θαλάσσια επίκλυση με συνέπεια την απόθεση μολασσικών ιζημάτων. Πρόκειται για απολιθωματοφόρες κυανούχες, (μπλε), μάργες και οργανογενείς ψαμμούχους ασβεστόλιθους. Είναι χαρακτηριστικά πετρώματα και τα συναντά κανείς Στο Λιβιάχοβο, στον Καλό, στους Κεμαλαίους στη Βάρδα έως τη Σκάλα, Στην Ρέντα, στην Αγία Τριάδα κ.λ.π..
  • Συγκολλημένα πρόσφατα πλευρικά κορήματα: Πρόκειται για χερσαίους σχηματισμούς του Τεταρτογενούς, (των τελευταίων 2 εκ. ετών). Συνίστανται από συγκολλημένα και ασύνδετα ασβεστολιθικά υλικά.
  • Σύγχρονοι προσχώσεις: Πρόκειται για τα πιο πρόσφατα ποτάμια και παραποτάμια υλικά, (άμμοι, κροκάλες, χαλίκια κ.λ.π.).
    Η στενή περιοχή της Λίππας δηλαδή το σύνολο του χωριού έχει οικοδομηθεί πάνω στα συγκολλημένα πλευρικά κορήματα, τα οποία υπέρκεινται των σχηματισμών των κυανών μαργών.
     

Υδρογεωλογικά Στοιχεία

Η περιοχή του χωριού όπως προαναφέρθηκε δομείται εξ ολοκλήρου από χαλαρά έως ημισυνεκτικά πλευρικά κορήματα κατά θέσεις παρατηρούνται και συνεκτικά στα νοτιοδυτικά και νοτιοανατολικά περιθώρια του χωριού, με ασβεστιτικό κύριο συνδετικό υλικό.
Πρόκειται για ασβεστολιθικά υλικά διαφόρων μεγεθών, (κοκκομετρίας) προερχόμενα από τους ανθρακικούς σχηματισμούς της Ολύτσικας. Ο σχηματισμός αυτός σε γενικές γραμμές φαίνεται να παρουσιάζει το τυπικό πορώδες των χαλικιιών + άμμου περίπου της τάξης του 25 με 30%. Ο σχηματισμός παρουσιάζει υψηλή περατότητα και πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα, όπως άλλωστε δείχνουν οι υφιστάμενες πηγές στις επαφές του σχηματισμού με τα μολασικά ιζήματα, (μπλε μάργες).
Οι πηγές στην Αγία Μαρίνα και Γκούρα αποτελούν πηγές συνδεδεμένες με το ψαμμιτικό υλικό του φλύσχη και φυσικά είναι μικρής δυναμικότητας. Όπως επίσης μικρής δυναμικότητας είναι και ο φρεατικός υδροφόρος ορίζοντας στη Ρέντα, που έχει δημιουργηθεί στη ζώνη αποσάθρωσης των μολασσικών σχηματισμών.
Η πηγή επαφής κάτω από τον Αϊ Λια, αναπτύσσεται στα περιθώρια των κορημάτων. Σε αυτά τα κορήματα έχει εγκατασταθεί και το νεκροταφείο του χωριού, μολύνοντας μονίμως την πηγή.
Ο κύριος υδροφόρος του Χωριού, όπως προαναφέρθηκε, εντοπίζεται στα συγκολλημένα πλευρικά κορήματα. Επισημαίνεται, ότι η καλύτερη παρατήρηση γίνεται από την Αχλαδέα, όπου τα όρια του υδροπερατού σχηματισμού και του αδιαπέρατου είναι σαφή!

Η περιοχή της Λάκκας Σουλίου στερείται, ορυκτού πλούτου. Βέβαια η περιοχή αποτέλεσε αντικείμενο αναζήτησης υδρογονανθράκων με αποκορύφωμα τη γεώτρηση ΛΙΠΠΑ -1, στη θέση Αγία Μαρίνα. Η γεώτρηση στόχευε στη διερεύνηση του φλύσχη και των υποκείμενων ασβεστόλιθων. Το βάθος της γεώτρησης ήταν 1962 μέτρα και πραγματοποιήθηκε από τις 16.08.1982 έως 19.10.1982 από την ρουμάνικη εταιρία Rompetrol. Η γεώτρηση ήταν άγονος και είχε κόστος 1.300.000$.
Εμφάνιση ασφάλτου. 200 μέτρα πριν από τη ένωση του δρόμου Ελάφου - Λίππας στο δεξιό πρανές εντοπίζεται στρώση ασφάλτου, δηλαδή οξειδωμένου πετρελαίου, πάχους 10 περίπου εκατοστών. Στον ψαμμίτη βεβαίως εντοπίζεται και εμποτισμοί ασφάλτου. Η θέση αυτή χαρακτηρίζεται από την παρουσία απολιθωμένων οδόντων, τα οποία δεν αναγνωρίστηκαν σε ποια είδη ανήκουν.

Πηγή : http://www.lippavillage.com/

 

Γεωλογία Ηπείρου

 

 

Χλωρίδα - Πανίδα:

 

 

 

Μονοπάτια:

 

 

 

Προστατευόμενες περιοχές - Μνημεία της φύσης:

Στην ευρύτερη περιοχή του νομού Ιωαννίνων βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο Βορείας Πίνδου το οποίο περιλαμβάνει τους Εθνικούς Δρυμούς της Βάλιας Κάλντας και του Βίκου-Αώου.

 

 

Αλληλεπίδραση περιβάλλοντος και τοπικού πολιτισμού:

Αλληλεπίδραση Ανθρώπου - Περιβάλλοντος - Τοπικού Πολιτισμού Νομού Ιωαννίνων

 

Αλληλεπίδραση Ανθρώπου - Περιβάλλοντος - Τοπικού Πολιτισμού

Προγράμματα που έχουν εφαρμοστεί στην περιοχή σχετικά με περιβάλλον και ανάπτυξη

 

 

Προβλήματα - Ανάγκες:

Προβλήματα - Ανάγκες της ευρύτερης περιοχής του Ν. Ιωαννίνων

Ορεινός τουρισμός. Προβλήματα - ανάγκες.

 

 

Ιστοσελίδες τοπικού ενδιαφέροντος:

 

 

 

 

Αναφορές:

Ειδική βιβλιογραφία

Δήμος Σελλών Ιωαννίνων - (Η Αρχέγονη Κοιτίδα του Ελληνισμού), Περιοδικό ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΠΕΙΡΟΣ ΧΩΡΑ στο http://www.epcon.gr/s/# 

 

Γενική βιβλιογραφία Νομού Ιωαννίνων

Επιστροφή