Υψόμετρο:

1.080μ.

Πηγή: http://www.tzedes.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1134&Itemid=42

Πληθυσμός:

29 κάτοικοι

Πηγή : Ε.Σ.Υ.Ε. Μόνιμοι Κάτοικοι - Απογραφή 2001

Απόσταση από μεγάλο αστικό κέντρο:

34χλμ. από την Κόνιτσα.

(Η Κόνιτσα απέχει 64χλμ. από τα Ιωάννινα).

Πηγές: http://www.smolikas.com/grpage4.html

http://www.in.gr/auto/ekdromes/article.asp?bookmark=konitsa0

Ιστορικά στοιχεία:

Το όνομα Πάδες προέρχεται από τη βλάχικη λέξη Pade που σημαίνει πλάτωμα, ισιάδι, επίπεδο έδαφος.

Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού ήρθαν από τον Γυφτόκαμπο της Ηπείρου.

Οι Πάδες ήταν κεφαλοχώρι της περιοχής και αποτελούσαν το κέντρο των δραστηριοτήτων.

Ιστορικά στοιχεία στην ιστοσελίδα: http://www.konpades.gr/pades2a_gr.htm

Ιστορικά στοιχεία για το χωριό και την ευρύτερη περιοχή στην ιστοσελίδα:

http://6dim-ioann.ioa.sch.gr/nomos_perioxes.htm#konitsa 

Ιστορικά μνημεία - μουσεία:

Λαογραφικό Μουσείο Πάδων - Εκθέματα από την τοπική λαϊκή παράδοση

Πηγές: http://www.konpades.gr , http://www.epcon.gr/s/Museums.asp?MuseumID=I010

Ομαδική Εργασία: "Η ολοκληρωμένη ανάπτυξη του νομού Ιωαννίνων", ΔΠΜΣ "Περιβάλλον και Ανάπτυξη", 2003. Ομάδα μελέτης: Αλεξανδροπούλου, Δ., Γιαννακίδου, Χ., Κοτσεκίδου, Α., Τζιρίτης, Β. και Χαμακιώτη, Ε.

Αξιόλογες εκκλησίες - Ι. Μονές:

Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου (στην κεντρική πλατεία)

Πολιτιστικές εκδηλώσεις - Πανηγύρια:

15 Αυγούστου - Τριήμερο παραδοσιακό πανηγύρι

Ήθη - Έθιμα - Παραδόσεις:

Τα τέσσερα βλαχοχώρια της λάκκας Αώου (Παλαιοσέλι, Πάδες, Άρματα, Δίστρατο) παρά την κοινή φυλετική τους ταυτότητα παρουσιάζουν επιμέρους μικροδιαφορές σε στοιχεία που αφορούν στη μουσική και στην τοπική ενδυμασία.

• Γκάιντα Παδιώτικη - Τοπικός παραδοσιακός αντρικός χορός.

• Η τοπική παραδοσιακή ενδυμασία φέρει στοιχεία της βλάχικης και της Κονιτσιώτικης παράδοσης.

Έθιμα:

Τα έθιμα στους Πάδες είναι πολλά και διαφορετικά για κάθε γιορτή και εποχή του χρόνου. Αναλυτικά παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα: http://www.konpades.gr/pades4a_gr.htm

Ενδεικτικά ορισμένα έθιμα:

• Αποκριά - Το έθιμο της Χάσκας και της Ποάρκας (γουρούνα) - μορφή φτιαγμένη από κλαδιά την οποία στο τέλος καίγανε.

• Τζάντζαλα - Περνούσαν τα παιδιά 3 φορές κάτω από ρίζες καρυδιάς για να μην αρρωστήσουν.

• Πρωτομαγιά - Έφτιαχναν στεφάνια από λουλούδια και ψήνανε στην ύπαιθρο.

• 25 Μαρτίου - Τα αγόρια έπαιρναν κουδούνια και χτυπούσαν τα χωράφια για να διώξουν τα φίδια και τους καλικάντζαρους.

Χορός: Ο Μεγάλος Χορός - τελετουργικός χορός με ιδιαίτερη σημασία, ο οποίος χορεύεται σε όλα τα βλαχοχώρια την επομένη του δεκαπενταύγουστου.

Τέλος Φθινοπώρου: Απόσταξη τσίπουρου.

Πηγή: http://www.vlahoi.net/content/view/168/68/

http://www.konpades.gr/pades8_gr.htm

Γαστρονομία - Τοπικές Γεύσεις:

Χαρακτηριστικό τοπικό φαγητό αποτελούν οι πίτες - πισπιλίτα, χορτόπιτα, κασιόπιτα.

Τοπικά Προϊόντα:

Τσίπουρο

Παραδοσιακά επαγγέλματα:

Κτηνοτροφία, Γεωργία, Υλοτομία, Εμπόριο και διάφορες υπηρεσίες (δάσκαλοι, παντοπώλες, μουσικοί, τεχνίτες, σιδεράδες, κ.λ.π.).

Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού υπάρχουν αρκετοί βοσκότοποι. Στο χωριό υπήρχε ένας βοσκός (τσομπάνης) ο οποίος μάζευε τα πρόβατα από όλους τους κατοίκους και τα πήγαινε για βοσκή στο Σμόλικα.

Επίσης, στη χαμηλότερη πλαγιά, στο κάτω μέρος του χωριού, κοντά στον Αώο, υπήρχαν αμπέλια. Οι κάτοικοι έφτιαχναν κρασί και τσίπουρο (για να καλύψουν τις ανάγκες του χωριού περισσότερο και όχι για εμπόριο). Η επιλογή της συγκεκριμένης τοποθεσίας για τα αμπέλια γινόταν εξαιτίας της μεγαλύτερης ηλιοφάνειάς της.

Πηγές: http://www.smolikas.com/grpage4.html

http://www.tzedes.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1134&Itemid=42

Παραδοσιακός οικισμός:

Όχι

Πηγή: http://estia.minenv.gr/EXEC

Παραδοσιακή αρχιτεκτονική:

Το χωριό κάηκε από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκ. Πολέμου, με αποτέλεσμα να καταστραφούν τα περισσότερα δείγματα της τοπικής, λαϊκής αρχιτεκτονικής. Η πλειοψηφία των κτισμάτων σήμερα, έχει υποστεί αλλοίωση του αρχικού της χαρακτήρα, με πολλές επεμβάσεις στη μορφή και τα υλικά. Ωστόσο, έχουν απομείνει κάποια λίγα κτίσματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, στα οποία μπορούν να 'διαβαστούν' οι τοπικές μορφές, ο τρόπος δόμησης, τα ντόπια υλικά, κ.λ.π.

Η Αρχιτεκτονική της Ηπείρου

Φωτογραφίες παραδοσιακών κτισμάτων

Ηπειρώτικα Γεφύρια

Ηπειρώτες Μάστοροι

Λαϊκή Ζωγραφική

Οι περιβαλλοντικές παράμετροι στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική

Γλωσσάρι παραδοσιακής αρχιτεκτονικής

Διατηρητέα κτίρια:

Όχι

Πηγή: http://estia.minenv.gr/EXEC

Ντοπιολαλιά - Γλωσσικά ιδιώματα:

Βλάχικη γλώσσα (και ελληνική).

Οι Πάδες είναι βλαχόφωνο χωριό της λάκκας (κοιλάδα) Αώου.

Βουνά:

Όρος Σμόλικας (2.637μ.), Νότια πλευρά - Το δεύτερο σε ύψος βουνό της Ελλάδας - Οροσειρά Βόρειας Πίνδου.

Η ευρύτερη περιοχή του Σμόλικα αποτελεί βιότοπο για πολλά σπάνια είδη πανίδας, κυρίως στις περιοχές Βάλια Κίρνα και Βαθύλακκος. Χαρακτηριστικό του Σμόλικα είναι οι πολλές κορυφές με υψόμετρο πάνω από 2.000μ., που διαθέτει και η ιδιαίτερα πλούσια φύση του.

Χάρτης Βόρειας Πίνδου

Πηγή: http://www.smolikas.com/grpage1.html

Χάρτης Όρους Σμολικά

Στοιχεία Όρους Σμόλικα

Πηγή: Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (www.axiosbios.gr)

Επιφανειακά - Υπόγεια Νερά: 

Κοντά στο χωριό βρίσκεται ο Αώος ποταμός και στην ευρύτερη περιοχή η Δρακόλιμνη του Σμόλικα (2.150μ.).

Η Δρακόλιμνη αποτελεί οικότοπο. Γύρω από αυτή υπάρχουν υποαλπικά λιβάδια.

Πηγή: http://www.viopikilotita.uoi.gr/oikotopoi.php

Φωτογραφίες της Δρακόλιμνης του Σμόλικα

Μύθοι σχετικοί με τις Δρακόλιμνες

Αλπικές Λίμνες - Βάραθρα - Κολυμπήθρες

Χάρτης - Υδατικά Διαμερίσματα Ηπείρου, Υδατικοί πόροι, Ζήτηση νερού

Πηγή: Υπουργείο Ανάπτυξης - Δ/νση Υδατικού Δυναμικού (www.axiosbios.gr)

Υπέδαφος:

Στο Σμόλικα κυριαρχεί το πέτρωμα Πρασινόλιθος. Στα στενά του Αώου και στην Κόνιτσα υπάρχει Ασβεστόλιθος. Σε όλο το έδαφος και υπάδαφος της Ηπείρου, υπάρχουν Σχιστόλιθοι, Μάρμαρα, Ψαμμίτες και Ιζήματα.

Πηγή: http://2dim-kalam.thess.sch.gr/04/oliki%20e2.htm

Γεωλογία Ηπείρου

Χλωρίδα - Πανίδα:

Χλωρίδα. Ρόμπολα, μαυρόπευκα, λευκόδερμη πεύκη, οξιά. Στον Αώο: Πλατάνια, κισσοί, γραβιές, ιτιές.

Πανίδα. Καφέ αρκούδα, λύκος, αγριόχοιρος, αλεπού, αγριόγιδο, βίδρα, χρυσαετός, μαύρος δρυοκολάπτης, αλπικός τρίτωνας (ζει στη Δρακόλιμνη), πέστροφα (Αώος). Κοιλάδα Αώου: Κότσυφας, σπίνος, αηδόνι. Πλαγιές Σμόλικα: Κούκος, τσαλαπετεινός.

Πηγές: http://www.smolikas.com/grpage3.html

http://www.smolikas.com/grpage4.htm

http://www.tzedes.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1134&Itemid=42

Φαρμακευτικά φυτά της περιοχής Κόνιτσας

• Artemisia absinthium L (Αψιθιά) (Οικογένεια Compositae). Πρόκειται για αρωματική πολυετή πόα. Από το φυτό αυτό εξάγεται το αψίθι, αρωματικό έλαιο με φαρμακευτικές ιδιότητες

• Είδη του γένους Salvia (φασκόμηλο) (Οικογένεια Lamiaceae)

  Salvia officinalis L , Salvia Sclarea L 

  Salvia officinalis L. Πρόκειται για πολυετές θαμνοφόρο φυτό. Παραδοσιακά έχει χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό και αποχρεμπτικό σε περιπτώσεις κρυολογημάτων.

  Salvia sclarea L. Πρόκειται για διετές ποώδες φυτό. Το αιθέριο έλαιο που προέρχεται από το φυτό αυτό έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες.

• Taxus baccata L. (Ίταμος, - Ήμερος Έλατος) (Οικογένεια Taxaceae). Πρόκειται για δίοικο αειθαλές δέντρο. Η φαρμακευτική του σημασία είναι πολύ σημαντική. Από τα βελονοειδή φύλλα του παράγονται τα : 10-deacetylbaccatin-III (docetaxel) και το plactixel. To docetaxel αποτελεί ευρείας χρήσης χημειοθεραπευτικό για πολλές μορφές καρκίνου (καρκίνος πνεύμονα, προστάτη, κεφαλής, στομάχου, ωοθηκών).

• Colchium autumnale (Οικογένεια Liliaceae). Πρόκειται για φυτό ιδιαίτερα τοξικό, που έχει όμως μεγάλη φαρμακευτική σημασία.  

• Είδη του γένους Allium (Οικογένεια Liliaceae)

• Allium vineale L.,Allium flavum L, Allium schoenoprasum L. Μελέτες δίνουν τις πρώτες ενδείξεις για αντιοξειδωτική δράση εκχυλισμάτων από τα φύλλα τους, εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε φλαβονοειδή, καροτενοιειδή και χλωροφύλλες, και  της χαμηλής περιεκτικότητας σε τοξικές ρίζες οξυγόνου.

• Οriganum vulgare L. (ρίγανη) (Oικογένεια Lamiaceae)

• Melissa officinalis (μελισσόχορτο) (Οικογένεια  Lamiaceae). Αρωματικό φυτό που παραδοσιακά χρησιμοποιείται ως καταπραϋντικό, για τη θεραπεία πονοκεφάλων, νευρώσεων, και υστερίας. Μελέτες έχουν δείξει ότι έχει αγχολυτικές ιδιότητες.

• Hedera helix (κισσός) (Οικογένεια Arialaceae). Aειθαλής θάμνος ή δεντρίλιο με βλαστό έρποντα ή αναρριχώμενο. Στην παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιείται για ανακούφιση του βήχα και της βρογχίτιδας.

• Equisetum arvenense L. (πολυκόμπι, κοντυλόχορτο, αλογοουρά (Οικογένεια Equisitinaceae). Πρόκειται για φυτό που ανήκει στα Πτεριδόφυτα. Ζει σε υγρά εδάφη. Είναι σημαντικό για τις φαρμακευτικές  ιδιότητες που έχει.

• Juglans regia L. (καρυδιά) (Οικογένεια Juglandaceae). Πρόκειται για φυλλοβόλο δέντρο, που ζει σε δροσερά εδάφη. Στην παραδοσιακή ιατρική, κατάπλασμα από το φυτό αυτό χρησιμοποιείτο για την επούλωση πληγών

• Hypericum prolificum (σπαθόχορτο, ή βαλσαμόχορτο, ή βάλσαμο) (Οικογένεια Guttiferae). Στην παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιείται ως αντικαταθλιπτικό και αγχολυτικό. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι έχει αντιοξειδωτική δράση.

Πηγή : Παλαιολόγου Μαρίνα, Φυτά της επαρχίας Κόνιτσας με φαρμακευτικές ιδιότητες με έμφαση στην αντικαρκινική δράση Συμβολή στην ανάπτυξη της Ηπείρου.   

Βλάστηση - Χλωρίδα Εθνικού Πάρκου Βίκου - Αώου

Πανίδα Εθνικού Πάρκου Βίκου - Αώου

Βιβλιογραφία 

Μονοπάτια:

• Από το χωριό ξεκινά δασικός δρόμος ο οποίος γίνεται στη συνέχεια ορειβατικό μονοπάτι. Μετά από 45' πορείας περίπου  φτάνει στη Δρακόλιμνη του Σμόλικα και από εκεί μετά από 1.5 ώρα περίπου, στην κορυφή του Σμόλικα (Μόσσια). Στη συνέχεια το μονοπάτι οδηγεί στο χωριό Σαμαρίνα. Διάρκεια πορείας 8-9 ώρες.

• Υπάρχει και άλλο μονοπάτι που οδηγεί απευθείας στην κορυφή του Σμόλικα, χωρίς να διέρχεται από τη Δρακόλιμνη. Το μονοπάτι είναι ίδιο μέχρι ένα σημείο, με το προηγούμενο, αλλά μετά διακλαδίζεται

• Υπάρχει μονοπάτι που ξεκινά από το χωριό, κατεβαίνει στον Αώο και στη συνέχεια φτάνει στο χωριό Βρυσοχώρι. Διάρκεια πορείας, 5-6 ώρες.

Πηγή: http://www.top-adventure.gr/pindost.htm

http://www.macedonianet.gr/seokozani/smolikas7.htm

Προστατευόμενες περιοχές - Μνημεία της φύσης:

Οι Πάδες βρίσκονται μέσα στα όρια της Προστατευόμενης Περιοχής Βόρειας Πίνδου.

• Προστατευόμενη Περιοχή Βόρειας Πίνδου. Περιλαμβάνει την περιοχή Βίκου - Αώου που ανακηρύχθηκε εθνικός δρυμός το 1973, την περιοχή Βάλια Κάλντα που ανακηρύχθηκε εθνικός δρυμός το 1966 και τη μεταξύ τους περιοχή που δεν υπαγόταν σε καθεστώς εθνικού δρυμού. Οι ποταμοί Αώος και Βοιδομάτης, καθώς επίσης και οι παραπόταμοι του Αράχθου (Μετσοβίτικος, Ζαγορίτικος, Βάρδας), του Αλιάκμονα και του Σαραντάπορου αποτελούν τα φυσικά όρια της προστατευόμενης περιοχής βόρειας Πίνδου. Η περιοχή περιλαμβάνει το Σμόλικα, την οροσειρά της Τύμφης με τις δύο χαράδρες (Βίκου και Αώου), τον ορεινό όγκο του Λύγκου, της Βασιλίτσας, του Ζυγού, του Μιτσικελίου και άλλα χαμηλότερα βουνά ή ορεινές εξάρσεις (Τσούκα Ρόσσα, Κούστα, Κοζιακός, Φλάμπουρο, Κλέφτες, Κλέφτης, Όρλιακας, Τσούργιακας, κ.α.).

Πηγή: http://www.smolikas.com/grpage3.html

Κέντρα ενημέρωσης και οικολογικά-περιβαλλοντικά πάρκα

Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου - Εθνικό Πάρκο Βίκου - Αώου

Περιοχές Natura - Σημαντικές Περιοχές για Πουλιά

Βιβλιογραφία

Αλληλεπίδραση περιβάλλοντος και τοπικού πολιτισμού:

Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) Κόνιτσας διοργάνωσε το 2006 με επιτυχία Σεμινάριο-Συνάντηση Εργασίας Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας  Εκπαίδευσης, στην Κόνιτσα στο πλαίσιο του Εθνικού Θεματικού Δικτύου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης: «Παραδοσιακοί Οικισμοί και Φύση», προσέγγιση των παραδοσιακών πρακτικών διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος στους χώρους μελέτης και προβολή τους στη σημερινή εποχή, με στόχο την ολοκληρωμένη και αξιοβίωτη ανάπτυξη.

Ο χώρος μελέτης ήταν τα παραδοσιακά κτίσματα είτε ως σύνολα (οικισμοί) είτε μεμονωμένα. Αντιστοιχούν στις κοινωνικές, οικονομικές, πολιτισμικές δομές της παραδοσιακής κοινωνίας, δηλαδή της κοινωνίας πριν από τη βιομηχανική εποχή, η οποία χαρακτηριζόταν κυρίως από τον αγροτικό  προσανατολισμό της, την περιορισμένη χρήση της τεχνολογίας, τη σταθερότητα των εθίμων κ.α.

(www.oikismoi-phisi.net.gr/ΚΠΕ_ΚΟΝΙΤΣΑΣ_ΔΕΛΤΙΟ_ΤΥΠΟΥ1.doc)

Οι μαθητικές ομάδες συνέταξαν στο πλαίσιο του  δικτύου Παραδοσιακοί Οικισμοί & Φύση αξιόλογες εργασίες οι οποίες παρουσιάζονται στον δικτυακό τόπο : http://www.oikismoi-phisi.net.gr/paidia.htm

Συμμετείχαν 58 σχολεία από όλη την Ελλάδα και το σεμινάριο είχε ως αντικείμενο τη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό του περίγυρο, την αλληλεπίδραση του φυσικού με το πολιτισμικό περιβάλλον.

Η δράση αυτή αποτελεί μια πολύ καλή προσπάθεια ευαισθητοποίησης των παιδιών και των εκπαιδευτικών για την μοναδικότητα των ορεινών περιοχών και τις πολυδιάστατες αλληλεπιδράσεις και αλληλεξαρτήσεις τους με τη φύση, την παράδοση, τον πολιτισμό, την κοινωνία, την οικονομία κτλ.

Η επαρχία της Κόνιτσας χαρακτηρίζεται επίσης από εξαιρετικό πλούτο χλωρίδας, με πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες Η παρουσίαση των φυτών αυτών τόσο στο επιστημονικό, όσο και στο ευρύτερο κοινό θα συνεισφέρει στην προώθηση των «τριών σημείων αιχμής»- παιδεία, έρευνα, τεχνολογία- για την ανάπτυξη τόσο της περιοχής των Ιωαννίνων, όσο και της Ελλάδας γενικότερα. Εκτός από την επιμόρφωση του επιστημονικού  κόσμου, αλλά και του ευρύτερου κοινού, θα προωθηθεί και η τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, Μπορεί, ακόμα, να γίνει αφορμή για την ανακάλυψη είτε νέων φυτών με φαρμακευτικές ιδιότητες, είτε νέων ιδιοτήτων των ήδη γνωστών,  που θα ανοίξουν νέους δρόμους στην έρευνα για την καταπολέμηση πληθώρας ασθενειών. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ερευνητές βρίσκονται στα πρώτα βήματα της ανακάλυψης ενός νέου δρόμου με τον οποίο τα φαρμακευτικά φυτά καταπολεμούν τον καρκίνο και τους παθογόνους  μικροοργανισμούς: αυτού της ενεργοποίησης των υποδοχέων τύπου Τoll (Toll like receptors), που ενεργοποιούν την απάντηση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Μερικά από τα επαγγέλματα που σχετίζονται με τα βότανα του Βίκου είναι: Οι φαρμακοτρίφτες, οι εξορκιστές για βασκανία και οι πρακτικοί γιατροί. Οι τελευταίοι ονομάζονται και Κομπογιαννίτες (από τους κόμπους στο μαντήλι τους για τα βότανα), Ματσουκάδες (από το μπαστούνι, τη ράβδο ή το ματσούκι) και Βικογιατροί (από τα βότανα του Βίκου). (Ντρενογιάννης, 2006).

Επομένως τα βότανα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της Ηπείρου.

Αλληλεπίδραση Ανθρώπου - Περιβάλλοντος - Τοπικού Πολιτισμού Νομού Ιωαννίνων

Αλληλεπίδραση Ανθρώπου - Περιβάλλοντος - Τοπικού Πολιτισμού

Προγράμματα που έχουν εφαρμοστεί στην περιοχή σχετικά με περιβάλλον και ανάπτυξη

Προβλήματα - Ανάγκες:

Στο χωριό σήμερα έχουν απομείνει 10 μόνιμοι κάτοικοι, όλοι ηλικιωμένοι (άνω των 70). Μοιραία, το χωριό θα ερημώσει εντελώς. Ελάχιστες ημέρες του χρόνου (κυρίως καλοκαίρι) το χωριό συγκεντρώνει περισσότερο κόσμο (γιορτές, πανηγύρια). Πρόκειται κυρίως για απογόνους των μόνιμων κατοίκων, οι οποίοι έχουν εξοχική κατοικία στο χωριό. Ωστόσο, έχει ιδρυθεί και δραστηριοποιείται τοπικός πολιτιστικός σύλλογος Παδιωτών 'Ο Σμόλικας' με πρωτοβουλία ορισμένων οι οποίοι κατάγονται από τις Πάδες. Η έδρα του συλλόγου βρίσκεται στη Λάρισα και το σύνολο της δράσης του αφορά στο ξαναζωντάνεμα του χωριού - δημιουργία και πώληση μουσικού CD με τοπικά τραγούδια, οργάνωση εκδηλώσεων, οργάνωση πανηγυριού το Δεκαπενταύγουστο, κ.λ.π. Πρόσφατα ο σύλλογος προχώρησε στη δημιουργία ενιαίας σήμανσης για όλο το χωριό (πινακίδες, κ.λ.π.) γεγονός που συμβάλει σε μια συνολικά αισθητική αναβάθμιση του οικισμού. Παράλληλα, έχει κατασκευάσει ένα μικρό συγκρότημα ξενώνων, το οποίο βοηθά σημαντικά στην προώθηση της τοπικής ανάπτυξης.

Προβλήματα - Ανάγκες της ευρύτερης περιοχής του Ν. Ιωαννίνων

Ορεινός τουρισμός. Προβλήματα - ανάγκες.

Ιστοσελίδες τοπικού ενδιαφέροντος:

• Ιστοσελίδα του χωριού: www.konpades.gr

• Ορειβατικό Καταφύγιο Σμόλικα (1.750μ.): http://www.smolikas.com/grpage2.html

• Η πανίδα και η χλωρίδα της περιοχής της Βόρειας Πίνδου: http://www.smolikas.com/grpage3.html

• Φωτογραφίες του Όρους Σμόλικας: http://users.in.gr/grmountains/HtmPhoto/Smolikas.htm

• "Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Βιώσιμης Ανάπτυξης Βόρειας και Κεντρικής Πίνδου". Πληροφορίες στην ιστοσελίδα: http://www.progpindos.gr

• Ιστοσελίδα με πληροφορίες που αφορούν στην περιοχή της Κόνιτσας: Αξιοθέατα, μνημεία, οικοτουρισμός, δραστηριότητες κ.α.  http://www.konitsa.info/

• Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κόνιτσας : http://users.otenet.gr/~kpekonits/ 

• 6ο Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων "Ο Ιωάννης Κωλέττης" http://6dim-ioann.ioa.sch.gr/index_gr.htm

• Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων : http://www.nomioan.gr/

• Info Ioannina : http://www.ioannina.info/index.php?lang_code=el

• Περιφέρεια Ηπείρου http://www.roe.gr/

• Αναπτυξιακή Εταιρεία Ήπειρος Α.Ε.  http://www.epirussa.gr/

• Epirus Connection http://www.epcon.gr

• Epirus Ecotour Guide http://www.ecotour-epirus.gr/

• Τα Πέτρινα Γεφύρια της Ηπείρου : http://www.petrinagefiria.uoi.gr/search.php

• Η Βιοποικιλότητα της Ηπείρου : http://www.viopikilotita.uoi.gr/

• Χοροί Ηπείρου: http://paroutsas.jmc.gr/dances/epiros/frames.htm

• Παραδοσιακή Μουσική Ηπείρου: http://www.epcon.gr/EpconMusic/

Αναφορές:

Ειδική βιβλιογραφία

Νιτσιάκος Β. 1997. Εξουσία, εργασία και μνήμη σε τρία χωριά της Ηπείρου, εκδ. ΠΛΕΘΡΟΝ.

Βερτοδούλου – Καψάλη Αγγελική, 1995. Ήπειρος. Πολιτιστική κληρονομιά και φύση, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα – Γιάννινα.

Δεύτος Θεόδωρος, 2004. Ο Ηπειρώτικος Γάμος, εκδ. Θεόδωρος Ι. Δεύτος, Αθήνα.

Ευθυμίου Αν., 1993.  Ηπειρώτικα Διηγήματα. εκδ. Ευθυμίου Αν.

Κόνιτσα, άρθρο από την Εφημερίδα  Νέοι Αγώνες, στο http://www.epcon.gr/s/Article.asp#

Κουκούδης Αστέριος, 2000. Οι Μητροπόλεις και η Διασπορά των Βλάχων, Μελέτες για τους Βλάχους ΤΟΜΟΣ Β’, εκδ. ΖΗΤΡΟΣ, Θεσσαλονίκη.

Κωνστάντιος Δ., 2003. Κόνιτσα. Μαστοροχώρια - Αώος - Ζαγοροχώρια, Εκδόσεις ΕΛΛΑ

ΚΠΕ Κόνιτσας, 2004. Παραδοσιακοί οικισμοί και φύση, Κόνιτσα.

Κυριακίδης Π. (1981). Κοινωνικά και εθνολογικά στοιχεία στις παροιμίες της περιοχής Κόνιτσας Ηπείρου. Θεσσαλονίκη. Η Δωδώνη. 

Λυμπερόπουλος Γ. (2000). Κόνιτσα. Ιστορία και Πολιτισμός. Χρέος στον τόπο μου. Κόνιτσα.

Λυμπερόπουλος Γ., 1971. Παζαριού ανατομή. εκδ. Λυμπερόπουλος Γ.

Λυμπερόπουλος Γ., 1972. Ορεινοί και μεθόριοι. εκδ. Λυμπερόπουλος Γ.

Μάργαρης Β. 2007. Κόνιτσα. Τα ξακουστά Μαστοροχώρια. Γιάννινα.

Νιτσιάκος Β, 1996. Η επαρχία Κόνιτσας στο χώρο και το χρόνο. εκδ. Δήμος Κόνιτσας - Πνευματικό Κέντρο.

Νιτσιάκος Βασίλης, 1995. Οι ορεινές κοινότητες της Βόρειας Πίνδου. Στον απόηχο της μακράς διάρκειας, εκδ. Πλέθρον, Αθήνα.

Οικοτουριστικός Οδηγός, από τη σειρά Πίνδος, 2003. Κόνιτσα. Μαστοροχώρια – Αώος – Ζαγοροχώρια, Περιφερειακές εκδόσεις «έλλα», Λάρισα.

Παπαδημούλης Τ. (1972). Η Κόνιτσα που έσβησε. Αθήνα.

Παπαϊωάννου Χ., 2001. Προστατευόμενη Περιοχή Βόρειας Πίνδου, Α’ έκδοση, Ήπειρος Α.Ε. Αναπτυξιακή Εταιρία.

Παπαϊωάννου Χ., 2001. Προστατευόμενη Περιοχή Βόρειας Πίνδου, Α’ έκδοση, Ήπειρος Α.Ε. Αναπτυξιακή Εταιρία.

Πολίτης Γ.  2001. Αώος. Ο τελευταίος άγριος ποταμός, περιοδικό ΕΥΡΥΓΩΝΙΟΣ.

Προστατευόμενη Περιοχή Βόρειας Πίνδου. Άνθρωποι και Πολιτισμός, έντυπο φυλλάδιο, έκδοση Αρκτούρος για την Ήπειρος Α.Ε., στα πλαίσια του Επιχειρησιακού Προγράμματος Περιβάλλον.

Ράφτης Α., Τουφίδης Σ., 2003. Η Κόνιτσα και τα χωριά της, Εκδόσεις Σ. Τουφίδη.

Σπητέρης Τ., 1979. Τρεις αιώνες νεοελληνικής τέχνης (1660 – 1967), εκδ. ΠΑΠΥΡΟΣ, Αθήνα.

Σφήκας Γιώργος, 2002. Τα Εθνικά Πάρκα της Ελλάδας, Εθνικό Πάρκο Βίκου – Αώου  σελ. 60, ταξιδιωτικός οδηγός, εκδ. EXPLORER,  Αθήνα.

Ταρνάνας Α., 2006. Η Γόνιμη πέτρα. εκδ. Αιγόκερως

ΥΠΕΠΘ - ΕΙΝ, Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κόνιτσας, 2001. Φύση και έργα ανθρώπων, εκδ. Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κόνιτσας, Κόνιτσα.

ΥΠΠΟ, 1999. Κόνιτσα, φωτογραφική έκθεση, Αθήνα, Έκδοση ΤΑΠ.

Φρόντζος, Κ., 1955. Ήπειρωτικά έθιμα (Εισαγωγή - κείμενα-μεθοδολογική κατάταξις, Ηπειρωτική Εστία

Χουλιάρας Νίκος. Η νύχτα µε τα ορεινά χωριά.

Γενική βιβλιογραφία Νομού Ιωαννίνων